چرا اعراب مخالف برجام، حامی مذاکرات کنونی ایران و آمریکا هستند؟

در حالی که دور چهارم دولت ایران ترامپ ، که قرار بود در اوایل ماه مه برگزار شود ، به نظر می رسد که کشورهای شورای همکاری خلیج فارس همچنان از روند تعامل بین ایران و ایالات متحده و انتخاب عمان به عنوان یک تسهیلات حمایت می کنند.

طبق خدمات بین المللی Tabnakدر یک تحلیل ، مرکز عرب در واشنگتن نظرات اعضای شورای همکاری خلیج فارس را در مورد مذاکرات ایالات متحده ایران به شرح زیر تغییر داد.

در حالی که رهبران منطقه ای آنها در دوره دوم خود برای اولین سفر سیاسی بزرگ به رئیس جمهور ایالات متحده در دوره دوم خود آماده می شوند – شکستن پادشاهی عربستان سعودی ، قطر و امارات متحده عربی – ایران هنوز هم مانند اولین سفر خارجی به ترامپ به عربستان سعودی هنوز برجسته است.

ترامپ در سخنرانی خود در ریادا هشت سال پیش ، بر دو تهدید اصلی ، ایران و افراط گرایی منطقه ای برای ثبات و امنیت تأکید کرد ، اما پس از گذشت تنها چند هفته ، هرگونه تصور شرکای آمریکایی در خلیج فارس فرو ریخت ، زیرا عربستان سعودی ، باهر و امارات متحد متحد عرب برنده شدند.

بن بست به طولانی ترین و عمیق ترین شکاف در تاریخ شورای همکاری خلیج فارس تبدیل شد و در تاریخ 1 ژانویه – یک روز قبل از حمله هواداران ترامپ به کنفرانس ایالات متحده در 6 ژانویه – و هنگام انتقال قدرت از دولت ترامپ به دولت جو بایدن.

این بار ، فضای منطقه ای که هیئت آمریکایی در تاریخ 9 ماه مه با آن روبرو خواهد شد ، تفاوت های زیادی دارد. آنها قرار است در جلسه برنامه ریزی شده رهبران شورای همکاری خلیج فارس شرکت کنند ، سپس به دوحه و ابوظبی سفر کنند.

پنج روز مشارکت از ابتدای دوره دوم ترامپ ، با افزایش چالش های قانونی و نارضایتی از برخی سیاست های آمریکایی ، کاخ سفید سعی خواهد کرد که ابتدا این سفر خارجی را – با مراسم تشییع جنازه پاپ فرانسیس در واتیکان – با موفقیت انجام دهد.

این امر به ویژه مهم است زیرا سایر زمینه های مهم سیاست خارجی دولت ترامپ ، که به نظر می رسد غیر منتظره و پراکنده است ، فقط دستاوردهای محدودی دارند و آنها کاهش یافته اند: عدم موفقیت ترامپ در پایان جنگ اوکراین ، که یک آتش بس شکننده در گفتگوی هسته ای در غزه است.

دستگیری شورای همکاری در خلیج فارس

جای تعجب نیست که کشورهای خلیج فارس نقش های تسهیل کننده ای در مذاکرات بین ایالات متحده و مقامات ایرانی بازی کرده اند ، که از 5 آوریل آغاز شد و با جلسات بیشتر در تاریخ 1 آوریل و 5 آوریل ادامه یافت. پیامی از ترامپ به رهبر عالی ، آیت الله الله خاوانی ارسال شد که برای اولین بار در ماه مارس از طریق یک واسطه ایرانیان ارسال شد و از طریق امان از طریق امان ارسال شد که این موضع از امان را نشان می دهد. علاوه بر این ، بازدید وزیر امور خارجه ایران به مسقط در 5 مارس برای مذاکره.

در سال نهم ، هنگامی که عمان اخیراً بین مقامات ایالات متحده و ایرانی در دوران ریاست جمهوری اوباما راز را تسهیل کرد ، عراق رهبری هیئت ایران را رهبری کرد و توانست با معاون وزیر امور خارجه ویلیام برنز برای بهبود امنیت ایالات متحده ، که شامل پنج عضو ایالات متحده بود ، پیشینه کافی ایجاد کند.

جای تعجب آور نیست که کشورهای خلیج فارس نقش های تسهیل کننده ای در تسهیل مذاکرات بین مقامات ایالات متحده و ایرانی بازی کرده اند.

در حالی که دور چهارم دولت ایران ترامپ ، که قرار بود در اوایل ماه مه برگزار شود ، به نظر می رسد که کشورهای شورای همکاری خلیج فارس همچنان از روند تعامل بین ایران و ایالات متحده و انتخاب عمان به عنوان یک تسهیلات حمایت می کنند.

مقامات عمانی هنوز اعتماد به نفس همتایان خود را در تهران و واشنگتن دارند و تمایل به دیپلماسی مطابق با روند حرکت در خلیج فارس در 5 سال گذشته است. در حقیقت ، تغییر از درگیری ژئوپلیتیکی در دهه گذشته به دیپلماسی بزرگترین تفاوت در صحنه در منطقه است که هیئت آمریکایی هنگام ورود به خلیج فارس با آن روبرو خواهد شد.

اعتماد به نفس و تغییر حساب های منطقه ای

رهبران شش کشور شورای همکاری خلیج فارس (GCC) از 5 سال ، به عنوان بخشی از استراتژی “کاهش ریسک” که هدف آن کاهش بی ثباتی منطقه ای و سرمایه گذاری بیشتر است ، سعی در اصلاح روابط خود و بازسازی آنها با ایران کرده اند.

مشهورترین این ابتکارات این احتمال است که پادشاهی عربستان سعودی با گروهی از “پروژه های غول پیکر” که بسیاری از آنها در سواحل دریای سرخ قرار دارند ، به سال سرنوشت ساز خود نزدیک می شوند و به نظر می رسد با پیشرفت روبرو است.

در جای دیگر ، قطر به مرحله اول روند سه مرحله ای نزدیک می شود ، که تقریباً توانایی آن در تولید گاز طبیعی مایع توسط 2 را دو برابر خواهد کرد و امارات متحده عربی به طور گسترده در هوش مصنوعی و سایر تکنیک های آماده سازی برای آینده سرمایه گذاری می شود ، در حالی که عمان به سرعت در حال توسعه است.

اعتماد

بزرگترین عامل تغییر حساب های منطقه ای در خلیج فارس به ایالات متحده و ایران حمله موشک ها و هواپیماهای بدون سرنشین در ماه سپتامبر به زیرساخت های نفتی در عربستان سعودی بود که به طور موقت تولید آن را از بین برد.

این حمله که بخشی از یک سری حملات به انرژی و اهداف دریایی در پادشاهی عربستان سعودی و امارات متحده عربی بین ماه مه و سپتامبر بود ، مورد هدف تسهیلات تصفیه نفتی و میدان نفتی قرار گرفت و به ایران بازگردانده شد ، اگرچه ایران به طور رسمی مسئولیت آن را بر عهده نگرفته است.

آنچه در سر وی و سایر پایتخت های خلیج فارس مانند ابوظبی شوکه شد ، واکنش دولت ترامپ در آن زمان است ، هنگامی که رئیس جمهور ترامپ بین منافع آمریکایی و منافع آنها تفاوت ایجاد کرد و از پاسخ دادن به حملات خودداری کرد. فقدان رهبران و زباله های سعودی ترامپ در امارات متحده عربی منجر به تردید در مورد اعتبار آمریکایی به عنوان یک شریک امنیتی و جلوگیری از تهدیدهای منطقه ای شد.

عدم عمل ترامپ در عمل و تغییر رویکرد سعودی

عدم کار ترامپ در مواجهه با حملات منجر به رهبران سعودی و دولت آمریکا به ظن اعتبار ایالات متحده به عنوان شریک امنیتی و جلوگیری از تهدیدات منطقه ای شد.

بلافاصله پس از حملات ، مقامات ارشد ریاض و ابوظبی با همتایان ایرانی خود به طور جداگانه تماس گرفتند تا تنش در خلیج فارس را از طریق ارتباط مستقیم با امارات متحده عربی کاهش دهند و به طور غیرمستقیم از آنها در عراق و پاکستان به عنوان دو واسطه پادشاهی عربستان سعودی استفاده کنند.

به وضوح مشخص شد که رویکرد از شعارهای رزمندگان به انسجام عملی تغییر یافته است که مقامات سعودی و امارات متحده عربی پس از افزایش تنش بین ایالات متحده و ایران پس از ترور نیروی اورشین ایران ، در حمله هواپیماهای بدون سرنشین به بغداد محتاط بودند. از 5 آوریل ، مقامات سعودی و ایرانی چندین دوره مذاکره را در عراق و عمان برگزار کرده اند که منجر به توافق 5 مارس در چین برای احیای روابط دیپلماتیک قطع شده شد.

تصمیم به استفاده از چین به عنوان واسطه و ضامن اجرایی توافق نامه ای که ایالات متحده هرگز به دست نیامده است ، به دلیل عدم روابط دیپلماتیک واشنگتن با ایران ، نشانگر پیام فوق العاده ای است.

این توافق همچنین نشان داد که پادشاهی عربستان سعودی روابط خود را با جمهوری اسلامی ایران پاک کرده است ، نه با اسرائیل ، که تمرکز بسیاری از گمانه زنی های واشنگتن بود. هنگامی که دولت بایدن تلاش های خود را برای بازگشت به توافق هسته ای ایران و جنگ مخفی بین ایران و اسرائیل با وضوح بیشتری رها کرد ، پادشاهی عربستان سعودی و ایران ، به همراه میزبانان چینی خود ، پیامی را به ایالات متحده ارسال کردند که همکاری بهتری نسبت به رویارویی داشت.

علاوه بر این ، توافق در پکن محکم بود. این توافق نامه در مواجهه با بسیاری از چالش ها ، از جمله آزمایش اصلی جنگ اسرائیل علیه غزه و گسترش درگیری در لبنان باقی مانده است و جلسات بین مقامات ایرانی و سعودی در سطوح بالاتر افزایش یافته است.

پاسخ های مثبت از کشورهای خلیج فارس

در همین راستا ، مقامات خلیج فارس با احتیاط به مذاکرات غیرمستقیم بین مذاکره کنندگان ایرانی و آمریکایی ، به امید وزارت امور خارجه سعودی در “صلح در منطقه و جهان” پاسخ دادند.

جو کاملاً متفاوت از پایتخت های خلیج فارس از مذاکرات قبلی در 1 و 2 سال است که با امضای برنامه اقدام جامع بین ایران ، P5+1 و اتحادیه اروپا در ماه ژوئیه به پایان رسید.

ده سال پیش ، عصبانیت و انتقاد از ایالات متحده ، به ویژه در پادشاهی عربستان سعودی و امارات متحده عربی و همچنین در اسرائیل وجود داشت ، جایی که آنها روند مذاکره را برای دستیابی به توافق نامه ای که به نظر می رسد فقط بر روی مسئله هسته ای متمرکز شده و از ترس های بزرگ فعالیت های منطقه ای ایرانیان نادیده گرفته اند ، رد کردند.

همچنین در اواسط یک دهه درگیری های ژئوپلیتیکی توافق شد ، هنگامی که کشورها در منطقه برای تعیین موقعیت خود در پی قیام های عرب ، درگیری های بعدی و بی ثباتی رقابت کردند.

اکنون کشورهای خلیج فارس بیش از اوایل دهه هشتاد از دیپلماسی با ایران حمایت می کنند.

واضح است که دو موضوع مشخص شده در سال دوم متفاوت است. اول ، در حالی که مذاکرات JCPOA در 1 و 2 سال با یک کانال پشتیبانی مخفی بین ایالات متحده و مقامات ایرانی (که توسط امان تسهیل می شود) آغاز شد ، مذاکرات فعلی به مقامات دولتی و ایرانیان در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس آگاه شد.

این امر احتمال سوء تفاهم را کاهش می دهد در صورت ادامه مذاکرات و حمایت از خلیج فارس برای اطمینان از موفقیت هرگونه گفتگو یا توافق گسترده ، از اهمیت زیادی برخوردار خواهد بود.

تفاوت دوم این است که کشورهای خلیج فارس اکنون بیش از اواسط دهه هشتم با دیپلماسی با ایران سازگار هستند ، هنگامی که شکاف های عمیق از وضعیت مشترک در امور منطقه ای جلوگیری می کرد.

هنگامی که حاکمان کویتی ، صباح الجابر القبر ، در ماه ژانویه در تلاش بودند با رهبری ایران ارتباط برقرار کنند ، ابتکار عمل او توجه زیادی را علیه القانتا عمان به خود جلب نکرد ، و پس از چهار ماه ، عربستان سعودی ، امارات متحده عربی ، بهر و بهر که آن را جابجا کردند.

نقش عمان در دیپلماسی منطقه ای

علاوه بر میزبانی و تسهیل سه جلسه اول غیرقابل حساب بین ایالات متحده و مقامات ایران در مسقط و همچنین در سفارت امان در رم ، امان در سطح بین المللی شرکت کرد و شاید اجماع این مذاکرات باشد.

سلطان هایتام بن طارق السراد در 7 آوریل به كرملین سفر كرد تا با ولادیمیر پوتین با رئیس جمهور روسیه دیدار كند و پس از پنج روز ، دیوید لامی ، وزیر امور خارجه انگلیس از مسقط استقبال كرد. ایران در هر دو جلسه در دستور کار قرار گرفت.

در 7 آوریل ، وزیر امور خارجه ایران ، پوتین عباس اراكچی (و به طور جداگانه با شاهزاده تاریم بن حمد الناسی از قطر ، كه بیشتر به سوریه متمرکز بود) ملاقات كرد ، و در همان روز ، پرنس خالید بن سلمان ، وزیر دفاع عربستان سعودی ، برادر جوان وزیر وزیران محمد موماماد ایران.

افق دیپلماسی منطقه ای در سال 2

با نگاهی به این گروه از سفرها ، افق دیپلماسی منطقه ای در سال دوم بازسازی شد ، به خصوص از زمان اوایل قرن بیست و یکم ، و شاید حتی در شوک های 9 سپتامبر ، حملات ایالات متحده به افغانستان و عراق و تشدید تنش های فرقه ای پس از اشغال ایالات متحده.

این به معنای نادیده گرفتن یا کاهش خطر تشدید مجدد مجدد اسرائیل در غزه یا چرخه خشونت مربوط به ما نیست و هوای انگلیس و اسرائیلی به اهداف حوثی ها در یمن حمله می کند.

با این حال ، منافع اقتصادی و فرصت های سرمایه گذاری که دولت ترامپ از سفر رئیس جمهور به خلیج فارس دنبال خواهد کرد ، درگیری منطقه ای ، به ویژه درگیری که شامل ایران است ، تهدید خواهد شد. این چیزی است که سیاستمداران شورای همکاری خلیج فارس ممکن است در جلسات دو جانبه و منطقه ای به آن توجه کنند.